ကၽြန္ေတာ့္ရင္တြင္းျဖစ္(၆)

Space of Mind

ရင္ခုန္သံမ်ားအား
သံစဥ္မဲ့ေသာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္ဆုိညဥ္းေနရင္း

အေတြးတုိ႔အား
ကာရံမဲ့ေသာကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္စီးဆင္းေနရင္း

အိမ္မက္တုိ႔အား
ကာလာမဲ့ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္အျဖစ္ပုံေဖၚၾကည့္ရင္း
ေလဟာနယ္ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္လမ္းေလွ်ာက္သင္ေနခုိက္
နွလုံသားကုိအမွတ္တမဲ့၀င္တုိက္သြားတယ္

ေကာင္မေလးရယ္
မင္းကေတာ့အမွတ္မထင္ပါ
ဒါေပမယ့္ စြဲက်န္ရစ္သူရင္ခြင္ကုိ မင္းျမင္နုိင္ပါ့မလား

ငါဆုိညဥ္းေနတဲ့သီခ်င္းေတြကုိေရာ
မင္းၾကားနုိင္ပါ့မလား
ငါ့အေတြးထဲကကဗ်ာေတြကုိေရာ
မင္းခံစားတတ္ပါ့မလား
ငါေရးထားတဲ့ ပန္းခ်ီးကားေတြကုိေရာ
မင္းတန္ဖုိးထားပါ့မလား

အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ထဖုိ႔ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္
ငါအခုအခ်ိန္ထိလဲက်ေနတုန္းပဲ